Video dotyka kwestii ciała i wizerunku wobec oczekiwań nakładanych przez media społecznościowe. Jest to krytyczna praca, w której zdejmuję z twarzy maskę; praca o naszym dziewczyńskim zasłanianiu się przed cudzym spojrzeniem i rytuale podkreślania swoich atutów.

...W "Nieznośnej lekkości bytu" Teresa przypatrywała się swojemu odbiciu
w lustrze, szukając duszy, własnego ja. Często patrzenie w lustro wcale nie jest przyjemne, szczególnie gdy stykamy się ze swoim nagim odzwierciedleniem. Od jakiegoś czasu wielką karierę robią makijażowe kanały, na których piękne dziewczyny konturują swoje twarze, dostosowując wygląd do współczesnych standardów instagramowych i doprowadzając do utraty swoich unikalnych rysów. To mój komentarz do tego zjawiska.

Nieodłącznym elementem pracy jest lustrzana tafla, spod której rys przebija video. Spoglądający na film przegląda się w zwierciadle; przyglądając się mnie - przygląda się samemu sobie.

​

Dokumentacja pracy powstała na wystawie: